W tradycyjnej uprawie czereśni (pod gołym niebem) bardzo duży problem stanowi nasionnica trześniówka (Rhagoletis cerasi), a w ostatnio także nasionnica czeremchówka (Rhagoletis cingulata). Te dwa gatunki nasionnic powodują robaczywienie owoców. W ostatnich latach, populacja tych szkodników bardzo wzrosła i sadownicy z trudem radzą sobie z problemem, nawet w sadach tradycyjnych – nie ekologicznych.
Tym bardziej trudna jest ekologiczna uprawa czereśni, gdzie nie jest dozwolone stosowanie chemicznych preparatów zwalczających nasionnice. Z tego względu obecnie do upraw ekologicznych należy wybierać jedynie bardzo wczesne odmiany (dojrzewające w 1.–2. i najwyżej 3. umownym tygodniu dojrzewania czereśni). Ze względu na biologię rozwoju wspomnianych szkodników, owoce tych wczesnych odmian unikają jeszcze robaczywienia. Liczne prace hodowlane na świecie sprawiły, że w grupie czereśni wczesnych jest już znacznie więcej niż dawniej odmian o owocach wysokiej jakości i jest już z czego wybierać.
Dobór odmian
Oprócz dobrze znanej i popularnej odmiany Burlat, której owoce dojrzewają w 3. tygodniu dojrzewania czereśni, ekologiczni producenci mogą posadzić kilka innych, wczesnych odmian.
Rita
Rita to jedna z wczesnych odmian czereśni przydatnych do uprawy ekologicznej, pochodząca z hodowli węgierskiej. Jej owoce dojrzewają około 10 dni wcześniej niż owoce odmiany Burlat. Przeważnie zbiera się je już od III dekady maja. Drzewo odmiany Rita jest w naszych warunkach dostatecznie wytrzymałe na mróz i zwykle dobrze plonuje. Jak na tak wczesną odmianę owoce mają bardzo dobrą jakość.
W sprzyjających warunkach, na żyznej glebie i przy dostatku wody osiągają masę około 7 g. Mają kształt szeroko sercowaty, a ich ciemnoczerwona skórka – intensywny połysk. Miąższ jest wystarczająco jędrny. Wadą owoców Rity jest dość duża ich podatność na pękanie w wypadku wystąpienia obfitych opadów deszczu w maju. Podczas takiej pogody owoce te masowo pękają i gniją. Odmianę tę zaleca się zatem uprawiać pod foliowymi daszkami.
W sprzyjających warunkach, na żyznej glebie i przy dostatku wody osiągają masę około 7 g. Mają kształt szeroko sercowaty, a ich ciemnoczerwona skórka – intensywny połysk. Miąższ jest wystarczająco jędrny. Wadą owoców Rity jest dość duża ich podatność na pękanie w wypadku wystąpienia obfitych opadów deszczu w maju. Podczas takiej pogody owoce te masowo pękają i gniją. Odmianę tę zaleca się zatem uprawiać pod foliowymi daszkami.
