Czym charakteryzują się różaneczniki?
Różanecznik jest rośliną pochodzącą z Azji. Zalicza się do rodziny wrzosowatych. Jego naturalnym rejonem występowania są Kaukaz, Nepal, Indie, rośliny te występują też w obu Amerykach.
W rodzimych strefach klimatycznych rododendrony potrafią rozrastać się tak bardzo, że są drzewami, które mierzą nawet kilka metrów wysokości. Zasiedlają głównie wilgotne i zacienione lasy. Różanecznik kwitnie na wiosnę, jego kwiaty nie pachną.
Jak inne rośliny z rodziny wrzosowatych, różaneczniki słabo pobierają z gleby wodę i składniki pokarmowe. Dzieje się tak dlatego, że mają wrażliwe korzenie z małą ilością włośników. Warto pamiętać o tej cesze rododendronów i przed zimą zabezpieczyć korzenie, np. za pomocą ściółki z kory sosnowej.
Azalia a różanecznik - różnice między roślinami
Azalie i różaneczniki są do siebie podobne, jednak nie jest to ta sama roślina. Klasyczna azalia jest niedużym krzewem. Jej liście są miękkie i lekko owłosione. Jesienią przebarwiają się na żółto, pomarańczowo, czerwono i brązowo.
Roślina na zimę zrzuca liście, czego nie robi zimozielony różanecznik. Kwiaty azalii także są nieco inne: przede wszystkim pachną, pojawiają się na krzewach około 2 tygodnie wcześniej i występują w szerszej palecie barw.
Azalia potrzebuje więcej światła niż różanecznik, można ją więc sadzić także w doniczce na balkonie czy tarasie. Wymagania glebowe obu roślin są dość podobne.
Jakie wymagania ma różanecznik?
Różaneczniki preferują bogate w próchnicę i kwaśne podłoże o pH 4,5-5,5. W takich warunkach roślina jest w stanie pobierać z gleby składniki mineralne i zdrowo rosnąć. Ze względu na upodobanie rododendronu do wilgoci, gleba wokół korzeni powinna być stale wilgotna.
Planując zasadzenie różanecznika, należy wybrać mu odpowiednie miejsce. Dobrze będzie czuł się zwłaszcza w cieniu lub półcieniu, na przykład pod koronami drzew. Tym roślinom wystarczają pojedyncze promienie słoneczne. Bezpośrednia ekspozycja na słońce może doprowadzić wręcz do poparzenia liści, co objawi się brązowymi plamami. Warto też zadbać o to, by stanowisko różanecznika było osłonięte od wiatru.
Rododendron różanecznik - szkodniki i choroby
Tak jak inne rośliny, różaneczniki także narażone są na ataki chorób i szkodników. Spośród owadów często atakuje je na przykład chrząszcz opuchlak truskawkowiec. To owad prowadzący nocny tryb życia, który wygryza na brzegach liści charakterystyczne "zatoki". Samice opuchlaka truskawkowca składają jaja w ziemi pod krzewami, przez co larwy obgryzają korzenie i szyjkę korzeniową rośliny. Walczyć z opuchlakami można za pomocą chemicznych preparatów, takich jak Decis albo SumiAlpha.
Spośród chorób szczególnie groźna dla różaneczników jest fytoftoroza. To choroba grzybowa, w skutek której pędy i liście stają się brązowe i zamierają. Objawem fytoftorozy jest także to, że liście zwijają się w wąskie rulony, więdną i zwisają. Aby pozbyć się tej choroby z ogrodu, nieuniknione jest niestety usunięcie zarażonego krzewu. W ten sposób grzyb nie zaatakuje pozostałych roślin. Profilaktycznie można je podlać preparatami Mildex lub Previcur Energy.
Chorobą grzybiczą, która także może zaatakować różanecznik, jest plamistość liści. Objawia się brązowymi plamkami na liściach. W walce z tą chorobą pomóc mogą opryski z preparatów Baymat Ultra, Falcon lub Topsin.
Jeśli zaobserwujemy, że liście różanecznika w naszym ogrodzie żółkną, wcale nie musi to oznaczać choroby. Roślina reaguje w ten sposób, gdy podłoże jest zbyt suche albo za mało kwaśne. W takiej sytuacji warto rozsypać wokół preparat zakwaszający glebę i zadbać o to, by krzew miał zapewnioną stałą wilgotność.
Jak zadbać o krzew różanecznika?
Różaneczników właściwie nie trzeba przycinać. Po zasadzeniu można wyłamać szczytowe pąki na każdym pędzie - to zmotywuje roślinę do rozkrzewienia się. W dalszej pielęgnacji wystarczy usuwać uszkodzone po zimie pąki i fragmenty pędów oraz ostrożnie wyłamywać przekwitłe kwiatostany. Kluczowe w pielęgnacji tych roślin jest zapewnienie im odpowiedniego podłoża i wilgotnej gleby.
Zuzanna Ćwiklińska
fot. envato elements
