Ciemiernik
Ciemiernik to wyjątkowa roślina, która w sprzyjających warunkach może zakwitnąć nawet w grudniu czy styczniu. Liczy ona około 20 gatunków, które rosą zarówno w Europie, jak i w Azji. Również w Polsce można spotkać ciemierniki jako dziko rosnące rośliny. Wiele osób wybiera je jednak jako ozdoby ogrodów. Najwcześniej kwitnącym rodzajem jest ciemiernik biały – on może obsypać się kwiatami jeszcze przed Bożym Narodzeniem. Kwiaty mogą pojawiać się nawet pod śniegiem! Ciemiernik jest niezwykle mrozoodporny, jednak lepiej radzi sobie w trakcie łagodnej zimy – zbyt niskie spadki temperatur sprawiają, że zawkitnie nieco później.
Roślina ta najlepiej rośnie w glebie lekko zasadowej lub obojętnej. Podłoże musi być bogate w wapń, a dodatkowo żyzne i przepuszczalne. Stanowisko powinno być cieniste lub półcieniste i osłonięte od wiatru. Ciemiernik biały będzie pięknie się prezentował w ogródku skalnym bądź w towarzystwie zimozielonych krzewów.
Śnieżynka przebiśnieg
Roślina ta znana jest jako symbol wiosny, a zakwitnąć może już w lutym. W naturze pojawia się zwłaszcza w Europie Środkowej i Południowej. Gatunek ten hodowany jest z cebul, które sadzimy w ogrodzie we wrześniu bądź w październiku. Jeżeli warunki będą sprzyjające, przebiśniegi pojawią się jeszcze przed wiosną i będą kwitnąć aż do kwietnia.
Przebiśnieg to roślina bardzo tolerancyjna oraz w pełni mrozoodporna. Jest także niezwykle łatwa w uprawie, nie ma więc szczególnych wymagań dotyczących podłoża. Ważne, aby było ono lekko kwaśne. Przebiśniegi najlepiej będą czuły się w cieniu oraz półcieniu. Środowisko powinno być umiarkowanie wilgotne. Tej rośliny najczęściej nie trzeba podlewać, gdyż wystarczy jej topniejący śnieg.
Krokus wiosenny
Krokus nazywany jest również szafranem. To jedna z najwcześniej kwitnących roślin – jej niezwykłych kwiatów możemy spodziewać się od lutego do kwietnia. Krokus dziko rośnie przede wszystkim w Europie Środkowej. Jego kwiaty mogą przybierać przeróżne barwy, na przykład białą, fioletową, różową czy żółtą.
Szafran najlepiej będzie rosnąć w glebie przepuszczalnej i próchniczej, o lekko kwaśnym odczynie. Idealne stanowisko powinno być jasne i słoneczne. Roślina ta poradzi sobie jednak także w półcieniu. Pamiętajmy, aby nie przelać podłoża, w którym rosną krokusy, chociaż powinno być ono stale wilgotne.
Szafirek groniasty
Szafirek to naprawdę piękna wczesnowiosenna roślina. Ma niezwykle ciekawie zbudowane kwiatostany. Chociaż jest mrozoodporny, to w Polsce jest tylko rośliną uprawną. W naturze rośnie nie tylko w Europie czy Azji, ale także w Afryce. Pierwszych kwiatów szafirka możemy spodziewać się już pod koniec marca bądź w kwietniu. Roślina ta będzie kwitnąć nawet do czerwca.
Ten gatunek lubi glebę żyzną oraz przepuszczalną. Pamiętajmy, aby szafirkowi zapewnić stanowisko słoneczne bądź półcieniste.
Zimokwiat wczesny
Zimokwiat wczesny w naturze rośnie w Azji, głównie w Chinach. W Polsce to popularne drzewko bądź krzew ozdobny. Może osiągać kilka metrów – maksymalnie od 12 do 14 m. W lutym i marcu roślina ta wypuszcza piękne żółte kwiaty. Mają kształt kielichów i dodatkowo pięknie pachną. Podczas łagodnej zimy zimokwiat może zakwitnąć nawet wcześniej.
Gatunek ten będzie dobrze rosnąć w żyznej glebie. Co ważne, podłoże może być obojętne albo lekko kwaśne, lecz powinno być stale wilgotne. Najlepsze stanowisko dla zimokwiatu będzie jasne i słoneczne. Musi być ono również osłonięte od zimnego wiatru – z tego względu roślina ta najlepiej będzie się czuć przy płocie bądź w okolicy zimozielonych krzewów. Zimokwiat dobrze radzi sobie w polskich warunkach, jednak w temperaturze poniżej -20°C najlepiej okryć roślinę słomą lub agrowłókniną.
Przylaszczka pospolita
Przylaszczka to przedstawicielka rodziny jaskrowatych. Kwitnie wcześnie i jest bardzo popularna w Polsce. Kwiatów tej rośliny możemy spodziewać się w marcu, kwietniu oraz maju. Najczęściej są one niebiesko-fioletowe, chociaż zdarzają się również w barwie różowej czy białej. Dodatkową wartością dekoracyjną odznaczają się zimozielone liście przylaszczki.
Roślina ta najlepiej rośnie w glebie próchniczej, stale lekko wilgotnej. Idealne stanowisko dla przylaszczki byłoby cieniste bądź półcieniste, osłonięte od wiatru. W naturze rośnie ona w lasach i zaroślach, nie jest więc przyzwyczajona do podmuchów mroźnych wiatrów. Pamiętajmy, że gatunek ten podlega ścisłej ochronie, nie można więc w naturze jej zrywać czy wykopywać.
Kamila Berthold
Fot. Envato elements
