Duże rośliny doniczkowe – jakich warunków będą potrzebowały do wzrostu?
Każda roślina doniczkowa ma własne potrzeby i wymagania pielęgnacyjne. Musimy je poznać przed wprowadzeniem doniczki z kwiatem do naszego wnętrza. Dzięki temu będziemy mieć pewność, że nasza zieleń pięknie i zdrowo wzrośnie. Mimo to większe rośliny będą potrzebowały odpowiedniej przestrzeni do rozwoju. Nie warto kupować bardzo dużych gatunków do małych wnętrz, bowiem nasze okazy szybko zmarnieją. Przed zakupem konkretnego kwiatu pokojowego zapoznajmy się z jego preferencjami, zwłaszcza dotyczącymi nasłonecznienia oraz wilgotności powietrza.
A jakie gatunki są obecnie na topie? Przedstawiamy nasz wybór najpopularniejszych roślin doniczkowych, które są nieco większe. To one ostatnio podbijają przestrzeń internetową, królując w wielu wnętrzach!
Aspidistra wyniosła (Aspidistra elatior)
Aspidistra wyniosła to dosyć duża roślin długowieczna. Jest szczególnie lubiana, bowiem nie straszne jej nawet ekstremalnie niekorzystne warunki. Nie szkodzą jej brak wody czy słońca, ale oczywiście nie utrzymujące się przez bardzo długi czas! Swojej wytrzymałości roślina zawdzięcza potoczną nazwę – „żelazny liść”. Aspidistra zachwyca klasycznym wyglądem: ma wydłużone, lancetowe i ostro zakończone liście, osadzone na długich ogonkach. Ten elegancki gatunek przybiera intensywną, ciemnozieloną barwę. Idealnie nada się do pokojów zlokalizowanych od strony północnej bądź wschodniej. Pamiętajmy, że ta roślina lubi podłoże przepuszczalne i dość wysoką wilgotność powietrza.
Areka żółtawa/złocista (Areca lutescens)
Ten gatunek palmy areki nazywany jest często złotowcem. Przybywa do nas aż z Madagaskaru – tam potrafi osiągnąć nawet kilka metrów wysokości. Uprawa domowa oczywiście oznacza, że roślina będzie mniejsza, przez ograniczającą rozwój doniczkę. Areka żółtawa mimo to i tak może dorosnąć do około 1,5 metra. Ta dostojna i egzotyczna roślina jest też niezwykle odporna, a w naszych wnętrzach będzie się rozwijać przez wiele lat. Ma pierzaste, jasnozielone liście, których cechą wyróżniającą jest szczególnie wyraźny, żółty nerw główny. Liście ulokowane są na żółtozłotej osadce, a całość opiera się na zielonozłotych łodygach. Dodatkowo areka złocista ma niezwykłą zdolność – usuwa z otoczenia wiele toksycznych substancji, dzięki temu, że zawiązuje niebezpieczne związki z powietrza. W dodatku doskonale nawilża przestrzeń. Ta roślina idealnie sprawdzi się w pomieszczeniach sypialnych.
Chamedora wytworna/wyniosła (Chamaedorea elegant)
To gatunek nazywany również palmą koralową. Ma niezwykle atrakcyjny pokrój – wszystko dzięki długim, wąskim i soczyście zielonym liściom, pierzasto skupionym wokół łodyg. Chamedora to bardzo interesujący gatunek egzotyczny, który jednak będzie wymagał dosyć troskliwej opieki. Mimo wszystko ta roślina jest niezwykła – szybko odwdzięczy się wspaniałym wyglądem i ekspresowym rozwojem. Należy zapewnić jej stanowisko z dostępem do sporej ilości rozproszonego światła. Palma koralowa uwielbia też wysoką wilgotność powietrza, powinniśmy więc zadbać o ten aspekt, w szczególności jesienią i zimą.
Dracena wonna (Dracaena fragrans)
Ta roślina zwana jest również smokowcem. W naturze porasta tereny Afryki, gdzie osiąga nawet do 6 metrów wysokości! Od marca do maja w swoich naturalnych środowiskach zachwyca kwiatami, które mają bardzo przyjemną, delikatną woń. Walorami ozdobnymi tego gatunku są również długie, lancetowate liście, które mają różne barwy i odcienie – mogą być ciemno- albo jasnozielone z białawymi lub żółtawymi unerwieniami. Dracena wonna uprawiana na pniu może osiągnąć do 2 metrów wysokości, chociaż najczęściej domowe egzemplarze nie są wyższe niż 60 centymetrów. Idealne stanowisko dla smokowca to miejsce jasne, z dobrym dostępem do światła rozproszonego. Warto obracać doniczkę z kwiatem, aby wystarczająco oświetlić go z każdej strony.
Fikus dębolistny/lirolistny (Ficus lyrata)
Fikus lyrata ma wiele nazw, a pod każdą z nich kryje się określenie cechy charakterystycznej tej rośliny, odnoszącej się do liści. Te elementy gatunku są wyjątkowe, bowiem mają skórzaną fakturę i kształt przypominający nieco liście dębu. Wyjątkowy wygląd tej odmiany fikusa zapewnił jej uwielbienie wśród wielu ogrodników. W naturze wszystkie fikusy osiągają spore rozmiary, więc także odpowiednia pielęgnacja egzemplarzy doniczkowych sprawi, że nasza roślina urośnie wielka i rozłożysta! Spektakularną prezencję kwiatu osiągniemy przy niewielkim skupieniu – fikus dębolistny nie będzie wymagał dużego zaangażowania od opiekuna. Pamiętajmy, że lubi on stanowiska jasne bądź ze światłem rozproszonym oraz regularne podlewanie.
Monstera dziurawa (Monstera deliciosa)
Idealna roślina dla początkujących, która zachwyca wyjątkowym wdziękiem – oto monstera dziurawa! Potrafi dorosnąć do naprawdę sporych rozmiarów, dlatego świetnie sprawdzi się jako jedyny mocny punkt w pokoju. Ten gatunek uwielbia światło rozproszone, więc zapewnijmy mu stanowisko z promieniami słońca przebijającymi na przykład przez firankę czy żaluzję. Nie musimy się w przypadku monstery dziurawej przejmować poziomem wilgotności powietrza – roślinie nie przeszkadzają nawet niższe parametry. Pamiętajmy jednak, że ten kwiat doniczkowy nie toleruje przelania. Podlewajmy go więc delikatnie, aby nie doprowadzić do jego obumarcia!
Nolina (Beaucarnea recurvata)
Nolina, stopa słonia czy też bokarnea wygięta, to bardzo interesująca roślina, wywodząca się z Ameryki. Na tym kontynencie rośnie dziko, u nas natomiast jest bardzo cenionym gatunkiem doniczkowym. Jej cechą charakterystyczną jest tak zwany kaudeks. To zgrubienie u podstawy pnia, przypominające nieco właśnie „stopę słonia”. Górną część rośliny porastają bardzo długie, wąskie liście. Nolina to także roślina absolutnie bezpieczna dla dzieci i zwierząt, które nierzadko są nią bardzo zainteresowane przez kształt pnia i liści. Chociaż rośnie powoli, to może osiągnąć dosyć spore rozmiary – od 80 centymetrów do 1 metra! Warto też wiedzieć, że bokarnea oczyszcza powietrze. Warto jej zapewnić silnie nasłonecznione, aczkolwiek przewiewne stanowisko i dosyć wysoką wilgotność powietrza. Bardzo rzadko podlewamy stopę słonia – w sezonie wegetacyjnym tylko raz na 2-3 tygodnie.
Kamila Berthold
Fot. Envato elements
