Czym jest igliwie? Czemu warto je wykorzystać w ogrodzie?
Igliwiem nazywamy potocznie opadłe igły wszelkich iglaków. Będą to więc resztki sosen, świerków, modrzewi czy jodeł. Wystarczy zebrać je spod drzew w lesie bądź we własnym ogrodzie. Po igliwie można zgłosić się także do lokalnego leśnictwa. Co wyróżnia ten materiał? Nie dość, że jest on naturalny i odnawialny, to przede wszystkim bezpłatny. Możemy więc zaoszczędzić dzięki jego stosowaniu na drogich nawozach czy innych środkach chemicznych! Pamiętajmy, aby igliwie pozyskiwać jesienią i zimą. Resztki iglaków zbieramy z miejsc oddalonych od dróg, fabryk czy innych zanieczyszczonych obszarów.
Igliwie jest ważne w ogrodnictwie, gdzie ma wiele zastosowań. Przede wszystkim to cenny, naturalny nawóz, zawierający wiele składników odżywczych. Gdy się rozkłada, wzbogaca glebę. Przez ten proces poprawia się struktura całego podłoża, zwiększona zostaje też jego żyzność. A im żyźniejsza ziemia, tym większe, smaczniejsze i zdrowsze plony lub liczniejsze kwiaty!
Igliwie to również materiał regulujący odczyn podłoża. Opadłe igły mają kwaśne pH, co sprawia, że nadają się idealnie do zmiany charakterystyki gleby. Igliwie będzie idealne dla wszystkich kwasolubnych roślin, na przykład różaneczników, wrzosów albo borówek.
Najczęściej igliwie traktuje się jako ściółkę. I nic dziwnego – ma ono naturalne właściwości izolacji termicznej. Oznacza to, że zimą ochroni uprawy przed mrozem i śniegiem, a latem umożliwi chłodzenie gleby, co będzie korzystne dla wielu gatunków roślin. Taka naturalna warstwa ochronna jest szczególnie pożądana w tych regionach, gdzie występują gwałtowane wahania temperatur.
Jakie rośliny ściółkować igliwiem, a które gatunki nie zniosą tego materiału?
Igliwie to bardzo specyficzny materiał, który nie będzie nadawał się do wszystkich gatunków roślin ogrodowych. Ściółka z opadłych igieł szczególnie przypadnie do gustu tym okazom, które preferują niższe pH gleby. Będą to więc:
- rododendrony (różaneczniki);
- azalie;
- borówki amerykańskie;
- hortensje;
- liliowce;
- truskawki.
Których roślin nie należy natomiast ściółkować igliwiem? Są to:
- rośliny cebulowe – tulipany, żonkile, hiacynty itp.;
- większość warzyw, w tym na przykład pomidory i ziemniaki.
Igliwie swoje właściwości będzie utrzymywać przez cały sezon wegetacyjny. Zmieniamy je co roku. Pamiętajmy również, aby utrzymywać odpowiednią grubość ściółki z igieł. To zminimalizuje ryzyko pojawienia się niechcianych owadów wokół roślin. Odpady roślin iglastych z powodzeniem można też kompostować. Aby przyspieszyć proces rozkładu, warto je wcześniej rozdrobnić.
Kamila Berthold
Fot. Pixabay
