Nazwa „Powidła śliwkowe z Doliny Dolnej Wisły” została zarejestrowana przez Komisję Europejską jako Chronione Oznaczenie Geograficzne w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych.
Na czym polega wyjątkowość tego przysmaku?
Polski rarytas jest przyrządzany z dojrzałych owoców śliwy domowej odmiany węgierka zwykła. Tajemnica tkwi w wysmażaniu owoców na wolnym ogniu na gęstą ciemnobrązową masę z elementami skórek śliwek. Powidła mają wyjątkowy smak – są lekko słodkie i jednocześnie kwaskowate, a konsument wyczuwa także delikatną goryczkę pestek. Co ważne, receptura nie zawiera dodatku cukrów, oczywiście poza tymi naturalnie występującymi w owocach. Do wytworzenia 1 kg powideł śliwkowych z Doliny Dolnej Wisły potrzeba aż 3 kg śliwek.
Powidła śliwkowe z Doliny Dolnej Wisły – jakie są zasady ich przygotowania?
Wyjątkowy produkt, który pochodzi z województw kujawsko-pomorskiego i pomorskiego, musi spełniać określone wymogi. Przede wszystkim minimum 75% owoców użytych do powideł powinno być zebranych z obszaru Doliny Dolnej Wisły, czyli z województwa kujawsko-pomorskiego – z powiatów: bydgoskiego, chełmińskiego, grudziądzkiego, świeckiego oraz z województwa pomorskiego – z powiatów: kwidzyńskiego, sztumskiego i tczewskiego. Ten wymóg wiąże się z wieloletnią tradycją wytwarzania wspomnianego produktu, wysoką jakością owoców oraz kwalifikacjami producentów w tym właśnie regionie Polski.
Słynne produkty ze znakiem ChOG
Na liście jest coraz więcej polskich przysmaków. Powidła śliwkowe z Doliny Dolnej Wisły to już 45. rodzimy artykuł rolny chroniony w Unii Europejskiej. Inne docenione produkty to, m.in. andruty kaliskie, chleb prądnicki, cebularz lubelski, jabłka grójeckie, kiełbasa biała parzona wielkopolska, kołacz śląski, miód drahimski, obwarzanek krakowski, rogal świętomarciński, ser koryciński swojski, wielkopolski ser smażony, truskawka kaszubska.
Czym jest Chronione Oznaczenie Geograficzne (ChOG)?
To europejski znak, który przyznaje się produktom regionalnym o wyjątkowej jakości, z nazwą nawiązującą do regionu, w którym są wytwarzane.
Wymogi oznaczenia ChOG:
- przynajmniej jeden z etapów powstawania przebiega na terenie, do którego nawiązuje nazwa,
- produkty rolne są przeznaczone do spożycia przez ludzi,
- są to: płody ziemi, produkty z hodowli, rybołówstwa, artykuły pierwszego przetworzenia pozostające w bezpośrednim związku z tymi produktami lub środki spożywcze, jak: piwo, chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze, inne wyroby piekarnicze, makarony, korek, bawełna.
Są to produkty premium, do których konsumenci mają pełne zaufanie i mogą być pewni nie tylko ich smaku, ale przede wszystkim wybitnej jakości. Celem tego typu oznakowań jest promocja tych produktów oraz regionu geograficznego, z którego pochodzą, a także wspieranie producentów w sprzedaży.
Inne oznaczenia geograficzne (OG)
Oznaczenia geograficzne regulują prawa własności intelektualnej do danych produktów, które są ściśle związane z obszarem ich produkcji.
ChNP – chroniona nazwa pochodzenia (produkty spożywcze i wino) – każdy etap produkcji, przetwarzania lub przygotowania produktu musi odbywać się w danym regionie.
ChOG – chronione oznaczenie geograficzne (produkty spożywcze i wino) – chociaż jeden z etapów produkcji musi odbywać się w danym regionie.
OG – oznaczenie geograficzne (napoje spirytusowe i wina aromatyzowane) – choć jeden z etapów destylacji lub przygotowania odbywa się w danym regionie, natomiast surowce nie muszą pochodzić z tego obszaru.
ChNP a ChOG
Różnice między systemami ChNP i ChOG wynikają z liczb – jak duża część surowców powinna pochodzić z danego terenu lub w jakim stopniu proces produkcji musi odbywać się w regionie.
Oprac. Angelika Drygas
Fot. Eu Agriculture/Twitter
Źródło: agriculture.ec.europa.eu, gov.pl
