W Polsce rocznie rozpoznaje się około 220–280 nowych zachorowań. Szacuje się, że ten rak stanowi 1-3% ogółu nowotworów złośliwych zlokalizowanych w jelicie grubym. Najwięcej przypadków dotyka osoby po 60. roku życia.
Rak odbytu
Najczęściej spotykanymi typami tej grupy nowotworów jest rak brzegu odbytu (w skórze otaczającej odbyt, nie dalej niż 5 cm od ujścia odbytu) i rak kanału odbytu (pomiędzy ujściem odbytu a górną krawędzią zwieracza zewnętrznego). Większość z nich to raki płaskonabłonkowe, rzadziej rak gruczołowy. Największym zagrożeniem, oddalającym prędką diagnozę, jest mylne rozpoznanie. Rak odbytu przypomina bowiem wypadające hemoroidy lub szczelinę odbytu, żylaki czy ropień. Objawia się np. jako owrzodzenia, polipy, guzki. Rak płaskonabłonkowy odbytu jest wywołany w większości przez wirus HPV. Czynnikiem zwiększającym ryzyko zachorowania są analne stosunki z dużą liczbą partnerów. Kolejnym powodem może być palenie tytoniu.
Czynniki ryzyka raka odbytu:
- infekcja wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV),
- choroby przenoszone drogą płciową,
- stosunki analne,
- infekcja wirusem HIV i choroba AIDS,
- leczenie immunosupresyjne,
- szczelina odbytu,
- zmiany ropne,
- wiek (60+),
- palenie papierosów,
- rak szyjki macicy.
Objawy raka odbytu:
- pieczenie i świąd,
- krwawienie z odbytu (świeża krew),
- stolec z krwią i śluzem,
- ból w trakcie oddawana stolca,
- bolesne parcie,
- uczucie ciała obcego w odbycie
- nietrzymanie gazów,
- wyczuwalny palcem guz,
- powiększenie węzłów chłonnych pachwinowych,
- ból okolicy odbytu,
- zaburzenia trzymania stolca.
Wystąpienie niepokojących symptomów to mocny argument, aby wybrać się do lekarza i skonsultować swoje obawy. W przypadku nowotworów czas ma wielkie znaczenie.
Rak odbytu – leczenie
Każdy przypadek jest inny, a wybór terapii zależy od stopnia zaawansowania choroby i stanu zdrowia pacjenta, jednak najczęściej lekarze zalecają na początku chemio-i radioterapię, a także brachyterapię z wykorzystaniem materiału promieniotwórczego. Okazało się bowiem, że ten typ nowotworu złośliwego dobrze „reaguje” na tego typu leczenie. Niegdyś specjaliści decydowali się najczęściej na amputację odbytnicy i wyprowadzenie przetoki jelitowej na brzuch w formie stomii. Wycięcie miejscowe jest stosowane, gdy guz nie przekracza 2 cm i nie ma zmian w węzłach chłonnych.
Postepowanie po terapii
Niezwykle ważna jest dieta i rezygnacja z używek – zabronione jest palenie papierosów oraz spożywanie alkoholu. Z menu należy wkluczyć surowe ryby, mięso i jaja. Wskazana jest dieta lekkostrawna i odpowiednio zbilansowana.
Oprac. Angelika Drygas
Fot. envato elements
Źródło: Zwrotnikraka.pl, mp.pl/pacjent/onkologia
